Помогите исправить ошибки и поставить все знаки препинания)

спалохаўшыся што тая са сваімі добрымі дзіцячымі намерамі можа сказаць што яшчэ непатрэбнае. Калі вецер зносіў апошнія хмары і ў сінім небе з'яўлялася лагоднае сонца тады вальней дыхалася.

ХлебХлеб у хаце беларуса — гаспадар, у працы — сябра, а ў да-розе — таварыш.Ён галоўны на нашым стале. Беларусы заўсёды ставіліся да хлеба з вялікай павагай і пашанай.Для беларусаў вялікім грахом лічылася скідваць на падлогу хлебныя крошкі. Мы іх акуратненька збіралі, елі самі ці адда-валі птушкам.У Старажытным Егіпце сонца, золата і хлеб абазначаліся ад-ным значком — кружочкам з кропкаю ў ім. Сонца, золата і хлеб. Усё самае важнае. I ў нас гэтак лічылася. Толькі парадак быў крыху іншы: хлеб, сонца, золата. Бо словы «жыта» і «жыццё» маюць у беларусаў адзін і той жа корань.У беларусаў быў культ зерня, і людзі пакланяліся яму. Мы заўсёды помнілі, што кожнае зернетка старэйшае за нас, і ведалі, што яно вечнае. Яно тысячагоддзямі захоўвае ў сабе жыццё. Заўсёды гатова нарадзіць колас. Зярняты, знойдзеныя ў грабні-цах фараонаў, праз тысячы гадоў кінутыя ў зямлю, прарасталі і давалі ўраджай.