Маці доўга шукала яго, а калі знайшла, прасіла вярнуцца. Знаки препинания правильно расставлены в подчеркнутой части?

Заранее спасибо..

спалохаўшыся што тая са сваімі добрымі дзіцячымі намерамі можа сказаць што яшчэ непатрэбнае. Калі вецер зносіў апошнія хмары і ў сінім небе з'яўлялася лагоднае сонца тады вальней дыхалася.

Не выйшаў ты і ў гэты раз


Мяне спаткаць, паднесці рэчы...


Ля весніц, толькі зноў твой вяз


Крануў галінкамі за плечы.


Ты мне не падасі рукі,


Глядзіш удаль з-пад шкла партрэта.


Ці бачыш, вырас сын які?


Скажы хоць слова для прывета.


А я... чакаў з усіх дарог


Цябе ў сорак чацвёртым... летам


Калоны ні адной не мог


Я прапусціць з ахапкам кветак.


Хацелася пачуць: "Сынок..."


Ускрыкнуць радаснае: "Тата!"


Бацькоўскім быў мне кожны крок…


Усё ішлі, ішлі салдаты...


Каторы раз сыходзіў снег...


Дамоў вярнуліся суседзі.


Я кожнаму насустрач бег


І чуў кароткае: "Прыедзе..."


Калі ў крыўдзе мне сябры


Гразіліся бацькамі,


Тады хацелася наўзрыд


Заплакаць шчырымі слязамі.


Не плакаў я - усім на злосць.


Бо ў хаце быў адзін - мужчына.


Не йшоў ты...


Маці маладосць


Глыбей заворвалі маршчыны.


І зараз еду я здалёк,


Чакаю ўсё - зайду, а маці


Мне кажа: "Пазнаеш, сынок?


Вось наша ўся сямейка ў хаце..."


Паверыць цяжка мне таму,


Што больш не прыйдзеш ты дадому.


А шапку я заўжды здыму


Перад магілай невядомай.

пісьменніку шчасця але яму неабходна каб яго пачуў яго народ і, мусіць, найбольшай карай для паэта з’яўляецца немата на якую ён бывае несправядліва асуджаны. 2. Становішча жанчыны ў беларускай сям’і не было такім прыгнечаным, як у некаторых іншых народаў, у тым ліку славянскіх беларуская жанчына карысталася адноснай свабодай яна магла выказваць свае думкі распараджацца пасагам аднак шляхі да грамадскай дзейнасці развіцця здольнасцей і таленту былі для яе закрыты. 3. Сабраліся жаць жыта надвор’е перашкодзіла трое сутак ліў як з вядра дождж і палеткі ператварыліся ў балоты па якіх амаль немагчыма было праехаць ніякай машыне. 4. Калі ты стаміўся або апанавала спякота апаласні халоднай вадою твар знікне стома і з’явяцца сілы. 5. Здаўна вядома ўздзеянне на нашу свядомасць колераў адны з іх прыносяць чалавеку радасць і спакой а іншыя выклікаюць злосць і нервовае напружанне.

прывяла...

Помніш, калі я спаткаўся з табою,

Зорка Венера ўзышла.

З гэтай пары я пачаў углядацца

Ў неба начное і зорку шукаў.

Ціхім каханнем к табе разгарацца

З гэтай пары я пачаў.

Але расстацца нам час наступае;

Пэўна, ўжо доля такая у нас.

Моцна кахаў я цябе, дарагая,

Але расстацца нам час.

Буду ў далёкім краю я нудзіцца,

У сэрцы любоў затаіўшы сваю;

Кожную ночку на зорку дзівіцца

Буду ў далёкім краю.

Глянь іншы раз на яе, — у расстанні

Там з ёй зліём мы пагляды свае...

Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,

Глянь іншы раз на яе...