легенда названия одного города белорусии на беларуской мове
5-9 класс
|
170 гадоў таму ў Брэсце служыў рускі паэт А. С. Грыбаедаў . Навакольная прырода , рэдкія маляўнічыя віды , рака Буг , мястэчка Цярэспаль , прыгожыя астраўкі дуброў і вязаў гаяў , аддаленыя сядзібы , лясы і даліны выклікалі ў паэта радаснае настрой і натхнілі яго на напісанне « Лістоў » , дзе ён з вялікай цеплынёй кажа аб Бярэсце . Значыць, яшчэ ў часы , апісаныя А. С. Грыбаедавым , горад называўся Бярэсце , як сведчанне таго , што на гэтым месцы шмат - шмат стагоддзяў таму вялася нарыхтоўка бяросты ( бярозавай кары). Праўда , пры археалагічных раскопках старажытнага Бярэсця не выяўлена ні адной берасцяной граматы , а ўсе пісьмовыя дакументы , знойдзеныя там , былі напісаны на скуры , пергаменце і дрэве. Такім чынам , першапачатковае здагадка няправільна.
Многія навукоўцы вылучаюць зараз новую версію паходжання назвы - ад расліны бярост . Так у старажытнасці мясцовыя жыхары , для якіх характэрны палескі гоман , называлі дрэва вяз , або ільм . Яшчэ і ў нашы дні пажылыя людзі Брэсцкага, Кобрынскага, Драгічынскага , Іванаўскага раёнаў дрэва вяз называюць бяросты. У цяперашні час у навакольных лясах сустракаюцца адзінкавыя асобнікі гэтых магутных раслін. Затое ў гэтых раёнах бярост ( вяз ) з'яўляецца асноўнай драўнянай пародай , што ўпрыгожвае вуліцы вёсак і вёсак. Увесь гэты край у старажытнасці называўся Берасцейскай зямлёй , якая ўваходзіла ў свой час у склад Валынскага княства. Такія назвы ў старажытных славян не адзінкавыя. Драўніна вяза здаўна славіцца сваёй даўгавечнасцю. Палі , зробленыя з вяза і кедра , ужо цэлыя стагоддзя трымаюць на вадзе многія будынкі горада Венецыі. А толченый кара вяза не раз ратавала нашых продкаў ад галоднай смерці.
Пад Кіевам у X - XI стагоддзях паўстала селішча Берастова, былая летняя рэзідэнцыя кіеўскіх князёў , пабудаванае на Пячэрскай гора . Цяпер гэта Кіева- Пячэрская лаўра.
Другие вопросы из категории
Читайте также
Прямо из леса огрызком карандаша брат написал маме письмо о жизни в лагере.
Если я попрошу вас определить в этом предло жении падежные формы имен существительных, вы назовете именительный, родительный, дательный, винительный, творительный и предлож ный. Итого шесть падежных форм. С точки зрения современного русского языка именно так и есть. Однако если взглянуть на дело с точки зрения истории языка, то окажется, что в нашем предложении не шесть, а восемь падежных форм, и каждая из них употреблена по одному разу. Следова тельно, расхождения между современным языком и языком древних славян касаются тепереш них родительного и предложного падежей.
И действительно, каждый из этих падежей об разовался из прежних двух. В родительном совпали родительный и отложительный, а в предложном — местный и изъяснительный.
Число падежных форм в различных языках мира не ограничивается этими восемью. Общее число па дежей по разным языкам достигает тридцати, хотя и нет ни одного языка с таким количеством падежных форм. Некоторые из падежей исключают возможность других или, наоборот, тре буют обязательного присутствия третьих. В финском языке 15 падежей, в венгерском 22, но все-таки не тридцать. Та кого важного падежа, как винительный, нет в фин ском, но его заменяет целых три других падежа.