переведите пожалуйста на белорусский
5-9 класс
|
Хлеб-это жизнь
Я потомственный землепашец. Всю свою сознательную жизнь выращиваю хлеб. Поэтому не могу о нем не говорить обыденно,буднично,как о продукте , к которому давно привык и который разве что замечаешь , садясь за обеденный стол.
Ах,как славно и пряно пахло хлебом,когда мать по субботам пекла его на неделю на кленовых и капустных листьях. Семь больших круглых караваев на всю нашу семью из шести человек.Семь караваев на семь дней. И не от бедности это ,а от порядка,заведенного в доме: хлеб больше денег ценили.Попробуй брось корочку на пол. Отец,обычно спокойный,уравновешенный,не прощал нам,детям,такого.И слова-то у него были суровые,емкие:"Не смей глумиться над хлебом!!" В семье с самых ранних лет привили нам уважение к хлебу,к самому продукту труда земледельца,дару родной земли.
Хлеб.Жизнь.Родина. Эти слова я ставлю рядом,ибо хлеб-это жизнь,щедрость великой Родины.
Хлеб - гэта жыццё Я патомны Араты . Усё сваё свядомае жыццё вырошчваю хлеб. Таму не магу пра яго не казаць штодзённа, будзённа , як пра прадукт , да якога ён даўно прывык і які хіба што заўважаеш , сядаючы за абедзенны стол . Ах , як добра і востра пахла хлебам , калі маці па суботах пякла яго на тыдзень на кляновых і капустных лісці . Сем вялікіх круглых караваяў на ўсю нашу сям'ю з шасці человек.Семь караваяў на сем дзён . І не ад беднасці гэта , а ад таго парадку , распачатай ў хаце: хлеб больш грошай ценили.Попробуй кінь скарыначку на падлогу. Бацька , звычайна спакойны , ураўнаважаны, не дараваў нам , дзецям , такого.И словы- то ў яго былі суровыя , ёмістыя : " Не смей здзекавацца над хлебам ! ! " У сям'і з самых ранніх гадоў прышчапілі нам павагу да хлеба , да самога прадукту працы земляроба , дару роднай зямлі. Хлеб.Жизнь.Родина . Гэтыя словы я стаўлю побач , бо хлеб- гэта жыццё , шчодрасць вялікай Радзімы .
Другие вопросы из категории
Читайте также
Не выйшаў ты і ў гэты раз
Мяне спаткаць, паднесці рэчы...
Ля весніц, толькі зноў твой вяз
Крануў галінкамі за плечы.
Ты мне не падасі рукі,
Глядзіш удаль з-пад шкла партрэта.
Ці бачыш, вырас сын які?
Скажы хоць слова для прывета.
А я... чакаў з усіх дарог
Цябе ў сорак чацвёртым... летам
Калоны ні адной не мог
Я прапусціць з ахапкам кветак.
Хацелася пачуць: "Сынок..."
Ускрыкнуць радаснае: "Тата!"
Бацькоўскім быў мне кожны крок…
Усё ішлі, ішлі салдаты...
Каторы раз сыходзіў снег...
Дамоў вярнуліся суседзі.
Я кожнаму насустрач бег
І чуў кароткае: "Прыедзе..."
Калі ў крыўдзе мне сябры
Гразіліся бацькамі,
Тады хацелася наўзрыд
Заплакаць шчырымі слязамі.
Не плакаў я - усім на злосць.
Бо ў хаце быў адзін - мужчына.
Не йшоў ты...
Маці маладосць
Глыбей заворвалі маршчыны.
І зараз еду я здалёк,
Чакаю ўсё - зайду, а маці
Мне кажа: "Пазнаеш, сынок?
Вось наша ўся сямейка ў хаце..."
Паверыць цяжка мне таму,
Што больш не прыйдзеш ты дадому.
А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай.
Переведите пожалуйста этот текст с русского на белорусский. Спасибо заранее!
Однажды я шёл со школы и увидел маленького щеночка. Он выглядил беспомощным и замёрзшим, был очень голодным и грязный. Мне его стало жалко. Я подобрал эту малютку и понёс домой. Когда я пришёл домой первым же делом сразу спросил у родителей, можно ли мне взять его в нашу семью. Они с довольствием согласились, но что бы за ним хорошо ухаживал. И я быстро побежал его кормить, помыл его, и назвал Тузикам. Тузику понравилось как я его назвал. Тузик радостно тявкнул ответ на его кличку и завилял хвостом. Когда Тузик подрос мне можно было его выгуливать я каждый день выводил его гулять. Мы с Тузиком стали самыми верными и лучшими друзьями.
болит голова, удивляться чему, не удивительно, на этих днях, топить печь, минуты три, в другой раз.
Например: благодарю вас - дзякую вам, жениться на ком - ажаніцца з кім, посмеяться над кем - пасмяяцца з каго