Якую літару патрэбна ўставіць Булька.....е
5-9 класс
|
бульканне-(нн)!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
трэба паставить -нн-.................
Другие вопросы из категории
падбярыце прыклады з прачытаных литаратурных творау, запишице свае думки па гэтым пытанни, прыдумайте тэзис яки вы будзеце абгрунтоуваць абараняць
Два полi
Было ў салдата два полі,
поле, дзе кветкі ірваў,
бегаў з сябрамі на волі,
і поле, дзе ён ваяваў.
Ціха было і чыста
ў полі яго дзяцінства,
былі агонь і дым
на полі ратным тым.
Два полі было ў салдата.
Адно зелянела травой,
другое было ўзарата
вайной і паліта крывёй.
Было ў салдата два полі,
поле, дзе кветкі збіраў,
бегаў з сябрамі на волі,
і поле, дзе ён паміраў.
Читайте также
усмихнулася, кали убачыла_як у яе унучки ходзяць руки, месячы цеста.
2. Каб хлопчык трохи падцягнууся _ настауница параила часцей писаць дыктанты дома.
3. А вы чули, што _ кали хто наглядзицца у азёрную паду и памыецца ею, дак прыгажэйшым становицца.
4. ад бярозы, што пад ветрам раз пораз прыпадала да окна _ адарвауся и прылип жоуты лясток...
5. Кали сцихаюць самалёты, чуваць, як клепяць у вёсцы косы, бразгаюць у некага ля студни вёдры _ и кадахчуць на усё горла куры.
Не выйшаў ты і ў гэты раз
Мяне спаткаць, паднесці рэчы...
Ля весніц, толькі зноў твой вяз
Крануў галінкамі за плечы.
Ты мне не падасі рукі,
Глядзіш удаль з-пад шкла партрэта.
Ці бачыш, вырас сын які?
Скажы хоць слова для прывета.
А я... чакаў з усіх дарог
Цябе ў сорак чацвёртым... летам
Калоны ні адной не мог
Я прапусціць з ахапкам кветак.
Хацелася пачуць: "Сынок..."
Ускрыкнуць радаснае: "Тата!"
Бацькоўскім быў мне кожны крок…
Усё ішлі, ішлі салдаты...
Каторы раз сыходзіў снег...
Дамоў вярнуліся суседзі.
Я кожнаму насустрач бег
І чуў кароткае: "Прыедзе..."
Калі ў крыўдзе мне сябры
Гразіліся бацькамі,
Тады хацелася наўзрыд
Заплакаць шчырымі слязамі.
Не плакаў я - усім на злосць.
Бо ў хаце быў адзін - мужчына.
Не йшоў ты...
Маці маладосць
Глыбей заворвалі маршчыны.
І зараз еду я здалёк,
Чакаю ўсё - зайду, а маці
Мне кажа: "Пазнаеш, сынок?
Вось наша ўся сямейка ў хаце..."
Паверыць цяжка мне таму,
Што больш не прыйдзеш ты дадому.
А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай.
1.З міру па нітцы,..
2.Сем разоў адмерай,...
3.Новых сяброў не забывай,..
4.Дзе гаспадар ходзіць,...
5.Слова , як птушка,...
Бывай, абуджаная сэрцам, дарагая.
Чаму так горка, не магу я зразумець.
Шкада заранкі мне, што ў небе дагарае
На ўсходзе дня майго, якому ружавець.
Ці помніш першае нясмелае прызнанне?..
Над намі жаўранкам звінеў і плакаў май.
Назаўтра золкае, туманнае світанне,
Суровы позірк твой і мой нямы адчай.
Пайшла, пакінуўшы мне золкі і туманны,
Палынны жаль смугой ахутаных дарог,
Каб я хвілінны боль і горыч гэтай раны
Гадамі ў сэрцы заглушыць сваім не мог.
Пайшла, ніколі ўжо не вернешся, Алеся.
Бывай, смуглявая, каханая, бывай.
Стаю на ростанях былых, а з паднябесся
Самотным жаўранкам звініць і плача май.