Нужно 3 загадки на беларуссском языке и личэбниками!!
5-9 класс
|
Помогиите!!Прошу!
Хто гэта ў бярвеннi Зiмою страляе? Каго нiхто ў хату К сабе не пускае? (Мароз) Ляціць – маўчыць, Ляжыць – маўчыць, А як памрэ – дык зараве! (Снег) Без голасу – а вые, Без рук – а абрусы сцеліць. (Завiруха) У гэтай знаёмай хацiне малой, Хоць ёсць i цяпло i згода, Чатыры браты разам жывуць, А пяты асобна заўседы. (Рукавiцы).
Другие вопросы из категории
ПОМОГИТЕ ПОЖАЛУЙСТА!!!ВЫРУЧАЙТЕ!!!!
прывяла...
Помніш, калі я спаткаўся з табою,
Зорка Венера ўзышла.
З гэтай пары я пачаў углядацца
Ў неба начное і зорку шукаў.
Ціхім каханнем к табе разгарацца
З гэтай пары я пачаў.
Але расстацца нам час наступае;
Пэўна, ўжо доля такая у нас.
Моцна кахаў я цябе, дарагая,
Але расстацца нам час.
Буду ў далёкім краю я нудзіцца,
У сэрцы любоў затаіўшы сваю;
Кожную ночку на зорку дзівіцца
Буду ў далёкім краю.
Глянь іншы раз на яе, — у расстанні
Там з ёй зліём мы пагляды свае...
Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
Глянь іншы раз на яе...
1)паведамілі
2)паведамляюць
3)друкавалі
4)друкуюць
Читайте также
болит голова, удивляться чему, не удивительно, на этих днях, топить печь, минуты три, в другой раз.
Например: благодарю вас - дзякую вам, жениться на ком - ажаніцца з кім, посмеяться над кем - пасмяяцца з каго
Не выйшаў ты і ў гэты раз
Мяне спаткаць, паднесці рэчы...
Ля весніц, толькі зноў твой вяз
Крануў галінкамі за плечы.
Ты мне не падасі рукі,
Глядзіш удаль з-пад шкла партрэта.
Ці бачыш, вырас сын які?
Скажы хоць слова для прывета.
А я... чакаў з усіх дарог
Цябе ў сорак чацвёртым... летам
Калоны ні адной не мог
Я прапусціць з ахапкам кветак.
Хацелася пачуць: "Сынок..."
Ускрыкнуць радаснае: "Тата!"
Бацькоўскім быў мне кожны крок…
Усё ішлі, ішлі салдаты...
Каторы раз сыходзіў снег...
Дамоў вярнуліся суседзі.
Я кожнаму насустрач бег
І чуў кароткае: "Прыедзе..."
Калі ў крыўдзе мне сябры
Гразіліся бацькамі,
Тады хацелася наўзрыд
Заплакаць шчырымі слязамі.
Не плакаў я - усім на злосць.
Бо ў хаце быў адзін - мужчына.
Не йшоў ты...
Маці маладосць
Глыбей заворвалі маршчыны.
І зараз еду я здалёк,
Чакаю ўсё - зайду, а маці
Мне кажа: "Пазнаеш, сынок?
Вось наша ўся сямейка ў хаце..."
Паверыць цяжка мне таму,
Што больш не прыйдзеш ты дадому.
А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай.