Дапішыце прыказкі: Рана загоіцца, а ... ніколі; ... слова не забываецца; Не той багата ведае, хто багата ...;

Бывай, абуджаная сэрцам, дарагая.
Чаму так горка, не магу я зразумець.
Шкада заранкі мне, што ў небе дагарае
На ўсходзе дня майго, якому ружавець.

Ці помніш першае нясмелае прызнанне?..
Над намі жаўранкам звінеў і плакаў май.
Назаўтра золкае, туманнае світанне,
Суровы позірк твой і мой нямы адчай.
Пайшла, пакінуўшы мне золкі і туманны,
Палынны жаль смугой ахутаных дарог,
Каб я хвілінны боль і горыч гэтай раны
Гадамі ў сэрцы заглушыць сваім не мог.

Пайшла, ніколі ўжо не вернешся, Алеся.
Бывай, смуглявая, каханая, бывай.
Стаю на ростанях былых, а з паднябесся
Самотным жаўранкам звініць і плача май.

1) Пад ляжачы камень ...
2)Працуй да поту -
3)Не той шмат ведае, хто доўга жыў,а...

Спішыце дзеепрыслоуі с сказау.
1. Лянок кланяуся сваёй гаспадыні, пашумліваючы галоукамі.
2. Непрыкметна дакрануушыся да вільготных вачэй, Вера пачынае гаварыць спяшаючыся, гучна.
3. Над палямі свяціу поуны месяц, заляваючы жніуныя прасторы срабрыста-блакітным туманам.
4.Гэта вецер там свавольць, ліст страсаючы з галін.
5. Палымнеюць вогнішчы у бары, азараючы ціхія паляны.