Саставіць 5 няпэўна-асабовых сказаў.
5-9 класс
|
Кольки разоу цябе нишчыли,не пакидали на камени камень.
Нам даручаюць праэктаваць атамную электрастанцыю.
Дзяучынка доуга стукала у дзверы, покуль ёй адчынили.
Марылю накармили и дали ёй спакой.
Пауночную частку Беларуси нездарма называюць краем блакитных азёр.
Не знаю, почему тут так медлят и ещё не выложили, но уже есть новая серия! Смотрим здесь, ребята - HD17.RU
Другие вопросы из категории
гімнастыка-____________________________________
3.Від збана з вузкім горлам-_________________________________
4.Аўтар музычных твораў-__________________________________
5.Павелічальнае шкло ў аправе-__________________________
6.Неадукаваны, недасведчаны чалавек-__________________
7.Пластычная маса_________________________________
8.Прыступкі лесвіцы__________________________________
Читайте также
Цецярук цецерука цешыць сябра-дзівака:
— Я цябе з тваёй цяцерай запрашаю на вячэру.
Вечар цёмны ноч прыводзіць, цецярук жа не прыходзіць,
Не заве на вячэру і ні сябра, ні цяцеру.
усмихнулася, кали убачыла_як у яе унучки ходзяць руки, месячы цеста.
2. Каб хлопчык трохи падцягнууся _ настауница параила часцей писаць дыктанты дома.
3. А вы чули, што _ кали хто наглядзицца у азёрную паду и памыецца ею, дак прыгажэйшым становицца.
4. ад бярозы, што пад ветрам раз пораз прыпадала да окна _ адарвауся и прылип жоуты лясток...
5. Кали сцихаюць самалёты, чуваць, як клепяць у вёсцы косы, бразгаюць у некага ля студни вёдры _ и кадахчуць на усё горла куры.
Не выйшаў ты і ў гэты раз
Мяне спаткаць, паднесці рэчы...
Ля весніц, толькі зноў твой вяз
Крануў галінкамі за плечы.
Ты мне не падасі рукі,
Глядзіш удаль з-пад шкла партрэта.
Ці бачыш, вырас сын які?
Скажы хоць слова для прывета.
А я... чакаў з усіх дарог
Цябе ў сорак чацвёртым... летам
Калоны ні адной не мог
Я прапусціць з ахапкам кветак.
Хацелася пачуць: "Сынок..."
Ускрыкнуць радаснае: "Тата!"
Бацькоўскім быў мне кожны крок…
Усё ішлі, ішлі салдаты...
Каторы раз сыходзіў снег...
Дамоў вярнуліся суседзі.
Я кожнаму насустрач бег
І чуў кароткае: "Прыедзе..."
Калі ў крыўдзе мне сябры
Гразіліся бацькамі,
Тады хацелася наўзрыд
Заплакаць шчырымі слязамі.
Не плакаў я - усім на злосць.
Бо ў хаце быў адзін - мужчына.
Не йшоў ты...
Маці маладосць
Глыбей заворвалі маршчыны.
І зараз еду я здалёк,
Чакаю ўсё - зайду, а маці
Мне кажа: "Пазнаеш, сынок?
Вось наша ўся сямейка ў хаце..."
Паверыць цяжка мне таму,
Што больш не прыйдзеш ты дадому.
А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай.
а. Шылы у мяшку не схаваеш
б.Цесная, але чыстая хатка.
в. На беразе - чауны.
2.Расстауце знаки прыпынку:
Усё навокал зямля дрэвы стрэхипакрылася звонкай ледзяной скарынкай.
3. яки сказ ускладнены пабочным словам?(няма знакау прыпынку)
а.Вас паслали у маё распарадженне и вы спадзяюся ведяеце сваю задачу.
б.Вы видаць зразумели што пакрыудзили чалавека.
в.Нам трэба прызнацца надзвычай шанцуе.
4.У яким сказе ёсць адасобленые члены сказа?
а. Якая у нас вяликая и прыгожая зямля.
б.Хутчэй бы прыйшла белая зима з навагодняй ёлкай со звонам каньку.
в. Высушаныя гарачым сонцам паникли кветки.
ХлебХлеб у хаце беларуса — гаспадар, у працы — сябра, а ў да-розе — таварыш.Ён галоўны на нашым стале. Беларусы заўсёды ставіліся да хлеба з вялікай павагай і пашанай.Для беларусаў вялікім грахом лічылася скідваць на падлогу хлебныя крошкі. Мы іх акуратненька збіралі, елі самі ці адда-валі птушкам.У Старажытным Егіпце сонца, золата і хлеб абазначаліся ад-ным значком — кружочкам з кропкаю ў ім. Сонца, золата і хлеб. Усё самае важнае. I ў нас гэтак лічылася. Толькі парадак быў крыху іншы: хлеб, сонца, золата. Бо словы «жыта» і «жыццё» маюць у беларусаў адзін і той жа корань.У беларусаў быў культ зерня, і людзі пакланяліся яму. Мы заўсёды помнілі, што кожнае зернетка старэйшае за нас, і ведалі, што яно вечнае. Яно тысячагоддзямі захоўвае ў сабе жыццё. Заўсёды гатова нарадзіць колас. Зярняты, знойдзеныя ў грабні-цах фараонаў, праз тысячы гадоў кінутыя ў зямлю, прарасталі і давалі ўраджай.