зрабiць гукавы запiс сказа: перачытваю свае спартыу'ныя сшыткi

аж выплесквалася з дарогі і пырскала на ўзмежак бруднымі кроплямі. 3) Нібы толькі што народжаная, свеціцца аксамітнай свежасцю атава. 4) Надол,ледзь чутна шапочучы, сыпаўся часам дробны, як крупы, сняжок. 5) Сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі. 6) Людзі замітусіліся, заспяшаліся так, быццам неспадзеўкі здарыўся пажар.

А2. Адзначце нумары сказаў, у якіх перад злучнікам (на месцы пропуску ) трэба паставіць коску. 1) Усцяж дарогі ўздымаліся стромкія хвоі ды чарнелі купы кустоў, падобныя на нейкія прывіды. 2) У хатах эапальваліся лямпы і праз сетку дажджу вокны расплываліся ў жоўтыя шырокія кругі. 3) Калі-нікалІ праляціць з піскам кажан або прашугаюць чарадою спалоханыя птушкі. 4) На беларускім Палессі цякуць поўныя рэкі ды густа стаяць лясы. 5) Хутка дарога размякла, ператварыўшыся ў густую кашу і машына спынілася. 6) Са эбажыны даверліва пазіралі на нас васількі і там-сям, нібы кроплі крыві, гарэлі палявыя макі.

АЗ. Адзначце нумары сказаў, у якіх на месцы пропуску трэба ставіць працяжнік. 1) Выязджаем на пагорак_ і перад намі шырокая раўніна. 2) Званок_ і ўсе ў школе ажыло, загуло, як у раістым вуллі. 3) На дварэ ўжо сцямнела_і праз замерзлыя шыбы ў хату глядзеў зімовы месяц. 4) Паабапал жвірыстай дарогі калышацца леташні быльнёг_ і веснавая шырыня вее над неабдымным полем. 5) Да шыбіны цягнулася тоненькая галінка акацыі_ і адзін малады лісток намагаўся дакрануцца да шкла. 2) Яшчэ некалькі ХВІЛІН_ і мы разгледзелі дрэвы, хаты і цьмяныя агеньчыкі ў вокнах.

А4. Адзначце нумары складаназалежных сказаў. 1) У густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары. 2) Вербалоз толькі што распушыў свае каткі, над імі гудзелі першыя смелыя чмялі. 3) Чалавек глядзеў на паблёклыя зоркі, адна з якіх, здавалася, прычапілася за самую верхавіну рабіны. 4) Свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго. 5) Адны ўмеюць складна расказваць пра перажытае; ёсць здатныя прыхлусіць, ды так, што вераць у тое, чаго ніколі не было.ытьггны Мінск узнік на скрыжаванні гандлёвых дарог.

А5. Адзначце нумары скаэаў, будова якіх адпавядае схеме: [...,(злучнік…), ]. 1) Я знайшоў гняздо турлачак (так называюць у нас дзікіх галубоў) зусім выпадкова. 2) У шаравата-ружовым небе застылі, як прыліплі там, белыя касмылінкі воблакаў. 3) Богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, I шыбаваў напрасткі. 4) Пратое, як узнік горад, захавалася паданне. 5) Я крочу лясной сцежкай, на твар ліпне нябачнае павуцінне, з дзіцячым піскам летаюць перада мною камары. 6) Вецер, які парэдзіў, а затым разагнаў па небе палягчэлыя хмары, страсаў дажджавыя кроплі.

праспекты у гарадах нашай краины. Падзялить апавяданне на сказы.

набрала шмат можна б хрумсцець ими да самай раницы кали б не стома якая недужа церамонячыся навалилася на яе усим сваим цяжарам у самы нечаканы момант раптоуна и знянацку выпау з руки недагрызены яблык пацяжэла упала на плячо галава уздрыгнули затрымцели спрабуючы расплюшчыцца набрынялыя стомай павеки.

Дзень выдаўся цёплы (па)красавіцку прыпякала сонца але быў моцны вецер. Ён гнаў па небе рэдкія белыя воблачкі свістаў у яшчэ голых галінах прысад. Дальнія хвойнікі былі зацягнуты шызай смугой. Хутка па…сыхалі дарогі на пя…чаных узгорках вецер ужо ўздымаў пыл гнаў яго ў напоўне…ыя в…сновай вадой ла…чынкі. На вышэйшых мясцінах дзе глеба па…сыхала аралі трактары. А з паўночнага боку хвойнікаў і ў глыбокіх ірвах яшчэ ляжаў чорны снег спрасаваны вятрамі дзівосна парэзаны першымі веснавымі раўчукамі.
Саша (не)рызыкнуў ісці ў такі час карацейшай дарогай і пайшоў па шляху да райцэнтра а адтуль па чыгунцы.
Ісці было прыемна і лёгка.
Была хвіліна калі Саш… хацелася вярнуцца назад. Але ён а…чуваў што ісці назад будзе цяжка а яшчэ цяжэй будзе пасля думкі пра Жэню не дадуць яму н… сну н… спакою і ў сэрцы будзе расці пакутлівы смутак. Ды і нельга спыняцца на (паў)дарозе. Вунь ужо зусім недалёка лес. (Не)даходзячы да яго трэба павярнуць па шляху направа, мінуць (не)вялікі бор што ўразаўся ў поле вузкай касой а там і Ліпнікі. Бор гэты прасвечваўся з краю ў край бо навокал было шмат …чарнелых пнёў. Надзвычай роўныя і высокія (прыгажуні)сосны гойдаліся ад ветр… рыпелі і аднастойна і ласкава шумелі сваімі верхавінамі (І. Шамякін).